του Ηλία Παλιαλέξη
«Είναι ένα ευέξαπτο άτομο το οποίο για ασήμαντο λόγο είναι έτοιμο να προξενήσει μη αναστρέψιμη βλάβη σε συνάνθρωπο του» γράφει ο ανακριτής Νάξου στο ένταλμα σε βάρος του 30χρονου δολοφόνου της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου.
Σύμφωνα με τον ανακριτή, ο άνδρας έφθασε στο έγκλημα για ασήμαντη αφορμή διότι «εθίγη ο εγωισμός του..για ασήμαντη αφορμή (λογομαχία) ένιωσε προσβεβλημένος και εξαπέλυσε δολοφονική επίθεση κατά ενός ατόμου από το στενό του περιβάλλον, το οποίο ήταν σωματικά πιο αδύναμο από τον ίδιο», ενώ «εν συνεχεία, προέβη σε λελογισμένες ενέργειες ήτοι την απομάκρυνση από το σημείο, επιμελής απόκρυψη και αποφυγή επικοινωνίας του με τις αρχές, οργανωμένη εξαφάνιση αποδεικτικών στοιχείων (κινητά τηλέφωνα), ενέργειες που δείχνουν άκρως ψύχραιμη συμπεριφορά».
Η ψευτομαγκιά, το “ανδριλίκι”, η ψευτοπερηφάνια, το νταηλίκι –όπου μας παίρνει- και κατόπιν η δειλία, ο φόβος, η κουτοπονηριά, η συμπεριφορά ερπετού.
Σε λίγες αράδες περιγράφονται όλα τα κόμπλεξ, τα σύνδρομα, οι φόβοι και οι ανασφάλειες του ανδρικού πληθυσμού, που διαχρονικά μόνο πόνο προκαλούν. Ενώ, σε πολλές ακραίες περιπτώσεις, οδηγούν ακόμα και στο έγκλημα.
Οι εμπεδωμένες λάθος αντιλήψεις για το τί είναι ο άνδρας, ποιός είναι ο ρόλος του, ποιοι οι κώδικες συμπεριφοράς του, ποιά τα στοιχεία που συγκροτούν τον χαρακτήρα του, οι σχέσεις που διαμορφώνει με άτομα του ίδιου ή του άλλου φύλλου είναι όλα λάθος!
Ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές και καταστροφικά ελαττώματα που μολύνουν εδώ και δεκαετίες την κοινωνία και τις σχέσεις μας, ενώ δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις, υιοθετούνται και από τα δύο φύλα.
Στην Ελλάδα, μία Μεσογειακή χώρα με μόλις 47 χρόνια σύγχρονου ευρωπαϊκού δημοκρατικού βίου, δυστυχώς ίσως χρειαστούν αρκετές γενιές μέχρι να αλλάξουν οριστικά αυτές οι αντιλήψεις και να εμπεδωθεί μία αληθινά ισότιμη, ελεύθερη, δημοκρατική κοινωνία σεβασμού και ανεκτικότητας, μέσα από μία πιο υγιή οικογένεια, ένα πιο αποτελεσματικό σχολείο, μία περισσότερο υπεύθυνη πολιτεία.
Μέχρι τότε όμως πρέπει να αντιμετωπιστεί η δραματική αύξηση των ψυχικών νοσημάτων, που έχουν ενταθεί εξαιτίας της δεκαετούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, αλλά και των οδυνηρών συνεπειών της πανδημίας. Τα ειδεχθή εγκλήματα για ασήμαντη αφορμή, η ενδοοικογενειακή βία, τα φαινόμενα επιθετικής συμπεριφοράς στο σπίτι, στο σχολείο, στο δρόμο έχουν αυξηθεί δραματικά. Βία που προέρχεται κυρίως από άνδρες, αλλά όχι μόνο. Και κατευθύνεται προς όλους.
Η πρόληψη είναι προτιμότερη από τη θεραπεία.
Η πολιτεία οφείλει να προστατεύσει το κοινωνικό σύνολο. Να βοηθήσει έγκαιρα τους ψυχικά ασθενείς. Παράλληλα με την πανδημία του Covid-19, πρέπει να αντιμετωπιστεί και η πανδημία της έξαρσης των ψυχικών νοσημάτων, σε μία εποχή που δημιουργεί συνεχώς πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξή τους. Να μη φθάνουμε στο σημείο να αναλαμβάνουν δράση η αστυνομία, οι εισαγγελείς, οι ανακριτές, οι ιατροδικαστές. Να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα. Να δράσουμε προληπτικά, με επιστημονικό τρόπο και κυρίως αποτελεσματικά.
Ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο είναι διαρκής και πολυεπίπεδος, αλλά πρέπει να ξεκινήσει σήμερα.