Οι περισσότεροι από 400.000 πολίτες που προσήλθαν στις κάλπες για την εκλογή αρχηγού στη ΝΔ, ύστερα από μία μακρά και αλλόκοτη εσωκομματική προεκλογική περίοδο, ήταν ένας εντυπωσιακός αριθμός, με δεδομένη την απογοήτευση και την καχυποψία που επικρατεί απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Οι Έλληνες ψηφοφόροι, συμπεριλαμβανομένων και αυτών της ΝΔ είναι προφανές ότι έχουν πάψει πλέον να δείχνουν απόλυτη και τυφλή εμπιστοσύνη στον οποιοδήποτε υποψήφιο. Ενώπιον της τελικής μάχης για την ανάδειξη αρχηγού της κεντροδεξιάς παράταξης, σε πρώτη φάση, ζητούμενο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να παραμείνει ζωντανό και συμπαγές. Αυτό όμως δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αυτοσκοπό για τη χώρα, καθώς από μόνη της η πολιτική επιβίωση της ΝΔ δεν αφορά σχεδόν κανέναν, πέραν των κομματικών στελεχών. Η ιδεολογική διαμάχη είναι μία συζήτηση σε επίπεδο πολιτικής θεωρίας και φιλοσοφίας. Η αναζήτηση εναλλακτικών, ρεαλιστικών προτάσεων με ταυτόχρονη δυναμική προάσπιση των εθνικών και των λαϊκών συμφερόντων είναι το καίριο και κύριο ζητούμενο εδώ και χρόνια. Οι πολιτικές για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, η ενδυνάμωση του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού ιστού της χώρας και η δημιουργία προϋποθέσεων για μία μακροχρόνια βιώσιμη ανάπτυξη είναι το ζητούμενο. Η άσκηση αξιωματικής αντιπολίτευσης σε πρώτη φάση και μίας χρηστής ευρωπαϊκής και εθνικής διακυβέρνησης μετέπειτα. Η επιστροφή στην κανονικότητα. Ο υποψήφιος με όσο το δυνατόν λιγότερες πολιτικές και οικονομικές εξαρτήσεις, με όσο το δυνατόν καθαρότερη πολιτική πορεία, με πλήρη κατανόηση του θεσμικού του ρόλου, που απορρέει από την υποχρέωση για προάσπιση των συμφερόντων όλων των Ελλήνων, και όχι συγκεκριμένων κοινωνικών και οικονομικών ομάδων, θα κριθεί ως ο καταλληλότερος. Για την επαύριο, δουλειά.
Υ.Γ. Περί ενότητας: Είναι άλλο ζητήματα η διάσπαση, άλλο ο διχασμός και άλλο η αποκόλληση μιας συνιστώσας, κάτι το οποίο έχει γίνει και κατά το παρελθόν σε πλείστες περιπτώσεις. #postoftheday